Wierszyk

[Natalia]

Gdy kominek ciepło się pali,
wtedy wyjrzyj przez okno i popatrz, co jest w oddali.
Dziś księżyc łunie jak żar,
A ja Ciebie kocham, ja Ciebie mam.
Nie wiem jak wyszło, ale mama mówi że jak na 10- cio latkę nieźle sobie radzę.Chciałabym, aby ktoś powiedział jak mi wyszło bo to mój pierwszy wiersz.

[KaSa94]

Świetne, tylko troche dopracuj. Mnie sie podoba...takie klimatowe...

[Zinette]

Bardzo fajne. Szczere:)
odrazu nasuwają się refleksje

[Atra]

Natalko - jetseś na bardzo dobrej drodze. Pisz jak najwięcej. I wklejaj, bo chętnie poczytam. Lekkiego pióra życzę.

[Wild Child]

Po przeczytaniu tego wiersza wierzę, że idziesz w dobrą stronę. Jak powiedziała mi pewna pani, także poetka, talent jest jak nieoszlifowany diament. Niektórzy mogą go nie odnaleźć w swym życiu. Niektórzy znajdują ten diament na swej drodze i szlifują go, jeśli są w tej pracy wytrwali, diament przeradza się w piękny, drogocenny brylant. Niektórzy jednak gardzą swym darem. A co Ty zrobisz ze swoim ? Szlifuj Swój diament, aby stawał się piękniejszy. W Twoim wieku nie potrafiłam tak pisać. Zaczęłam jakieś dwa lata temu, od prostego składania słów, z samymi epitetami i porównaniami. Dziś mam już trzynaście wiosen, a nadal poezja kieruje mną...w przeciągu tych dwóch lat nieźle dopracowałam warsztat...także przemawiam teraz do Ciebie. Nie poddawaj się, choćbyś nie miała weny, choćby Ci nie wychodziło, zapisuj każdy pomysł. Ja potrafię jeden wiersz pisać nawet kilka miesięcy, dobierając po kilka wersów. Dobrze, basta, na dziś w zupełności wystarczy.

[Zinette]

Tak. Diament jest zawsze. Musimy tylko wiedzieć na jakiej drodze. Bo chociaż ja napisałam dwustronowy wierszyk z podziękowaniami do Świętego Mikołaja, w wieku siedmiu lat, jednak mój diament leży gdzie indziej...

KaSa, masz urocze zdjęcie (chodzi o Johnny'ego, może zaraz zmienisz...)