moja tWÓrczość

[łola]

no może poetką to nie jestem, ale próbuję

Kim ty jesteś?
zastanawiam się czasem

ty co potrafisz w strumień patrzeć godzinami
ty co moje życie zdeptałeś obcasem
ty co harfy wciąż brzdąkasz strunami

Jesteś jak listek chwiejny na wietrze
jak ziarenko piasku w klepsydrze czasu
jak słowo co życie całe zmienia
a ja chcę tak siedzieć i patrzeć w gwiazdy
nie wyzwalając ręki spod twego ramienia

no i proszę o komentarze(to mój pierwszy dość poważny wiersz, więc bądżcie wyrozumiali )

[Wild Child]

Wiersz jest ciekawy, pracuj dalej...

[łola]

dzięki, a teraz następny i bardziej dziecinny wierszyk

Po białawym śniegu kroczy anioł biały
rozgląda się bacznie dookoła
jakby płatki śniegu zaatakować go miały
a zaraz za nim diabeł czarny jak smoła
szczerzy zębiska roześmiany cały
jakby śnieżek biały mówił mu kawały

no to bardiej dla dzieciaczków na jasełka no ale

[łola]

ok, dzięki a teraz ciąg dalszy

myślę sobie czasami
że me marzenia to ostoja spokoju
a tyle ludzi bez wyobrażni między nami
współczuję im bo są jak zamknięci w szarym, pustym pokoju...

to aż trochę za poetyckie jak na mnie

[łola]

no to teraz coś nie rymowanego

czy to ty?
nie wiem
nie pamiętam
nie potrafię

czy to ja?
tak pamiętam
jak znany cień majaczący we mgle
jak słodka kropla w słonym morzu

nie to bez sensu
nie potrafię tak żyć
więc nie będę...
to koniec, żegnajcie...

jakieś takie depresyjne...

[Wild Child]

Niezwykle spodobał mi się Twój przedostatni wiersz, obyś pisała takich więcej...
Muszę tu dodać coś od siebie...nie wiem//jak żyją//wytykając wszyscy wszystkich//palcami...

[łola]

Dzięki Wild starałam się jak mogłam i dalej będę ale ostatni jakoś nie mam weny

[Jadis]

Mnie też się podobał najbardziej przedostatni.Łolu czekam na kolejne wiersze.

[łola]

ok staram się jak mogę no to dalej:

lepka ciszy nocnej kotara
obok blask ostre bezlitosne promienie
ześlizguje się kołdra stara
a ja leże patrząc na nocy cienie

znów wschód słońca
tak bliski i tak daleki
i tak w kóło bez końca
do końca świata i po końcu świata

[łola]

No a teraz coś zgodnego z prawdą:

a ja?
nikt tego nie wie
może aniołowie w niebie

jestem wampirką bez krztyny honoru
gorszą od zarazy tyfusu albo moru

potworną nocną zjawą
czymś między snem a jawą

demonem co ostatnią kroplę krwi wypija
a potem ze śmiechem w niebo się wzbija

by na następną ofiarę czatować skrycie
i tak przez całeżycie


No to PRAWIE zgodne z prawdą

[Jadis]

Ładne Ale mogłabyś jeszcze co nieco poprawić.

[łola]

Ok znów coś bez rymów:

Pamiętam...
Czerń, gwiazda we włosach
łza na policzku
wkoło głowy srebrzysta areola
Magia skraplająca się w powietrzu
Zapach bzu i agrestu
Pamiętam...

No i to właśnie inspirowane wiedżminem

[Jadis]

Łolu świetne!Pisz jak najwięcej takich wierszy.

[łola]

Dzięki Jadis! Więc próbuję:

Ciemniść otchłani...
błysk klingi
ten szaleńczy taniec na granicy śmierci i życia
przekraczanie ludzkich możliwości...
ciepłe kropelki krwii na twarzy
mojej? jego?
znów ta sekunda niepewności...
czy takie życie ma sens?...
znów to jego kerew...
znów udało się przeżyć...
czy takie życie ma sens?...
ciemność otchłani...

Znów na podstawie wiedźminka

[Neverkilled]

Ładne to wszystko, bardzo ładne, podoba mi się naprawdę nieźle piszesz łola.